Week 4 – Ik heb geweldige ouders!

Column: Mijn Eigen Schuld

Over mijn persoonlijke schulden

Week 4 – Ik heb geweldige ouders!

Vorige week heb ik met jullie gedeeld wat ik vorig jaar gedaan heb om mijn uitgaven te verminderen en hoeveel ik in dat jaar heb afgelost. Deze week ga ik het hebben over een meer recente gebeurtenis. Eentje die een enorme last van mijn schouders heeft weg gehaald.

Openheid

Zoals jullie nu al wel gemerkt hebben ben ik erg open over mijn financiële situatie. Mijn ouders en vrienden wisten sowieso al hoe het zat. Maar door mijn column weten nu ook collega’s, familie en complete onbekenden over mijn situatie. Mijn ouders zijn degene die in detail weten wat ik in het verleden heb gedaan om in de schulden te komen. Ze weten ook wat ik nu doe om dat weer te verhelpen. Ik spreek er wekelijks met hen over en ook laat ik het ze weten als ik iets wil kopen. Puur en alleen zodat ze tegen mij kunnen zeggen of dat wel een goed idee is. Zij laten mij nadenken voor elke aankoop.

Twee weken geleden

2 weken geleden op 8 januari zat ik met mijn oma en mijn ouders aan de tafel een kaartje te leggen. Ik had natuurlijk dik gewonnen en ik vroeg of ik het gewonnen geld niet contant, maar op mijn rekening gestort kon krijgen omdat ik graag wilde aflossen op mijn lening. Zo gezegd en ik kon weer een paar euro aflossen.

Maar het gesprek bleef hangen op mijn schuld en er kwamen wat meer gedetailleerde vragen. Hoe hoog is je schuld precies? Hoeveel rente bepaal je per maand? Hoeveel los je nu precies af? Ik beantwoordde de vragen van mijn ouders en opeens kwam er een hele andere vraag: hoe zou je het vinden als wij je schuld bij de bank zouden aflossen en jij dan dat bedrag bij ons aflost? Zoals jullie kunnen verwachten was mijn reactie er een van euforie. Ik ging gelijk uitzoeken hoeveel geld het mij zou schelen op de rente alleen al en werd gelijk enthousiast.

Niet breed

Mijn ouders hebben het ook niet breed. En ik moet zeggen dat door dit verzoek ik ook wel schrok. Ik stelde ook vragen terug: hebben jullie het geld wel? Houden jullie nog wel wat over? Wat als opeens alle apparaten in huis stuk gaan, kunnen jullie die dan nog wel nieuw aanschaffen? Maar wat bleek, december was een goede maand voor mijn ouders. 2x werd de dertiende maand uitgekeerd. En mijn moeder werkt in de zorg en kreeg de beloofde zorgbonus van de overheid.

Poef, weg schuldeiser

5 minuten later had ik een schuldeiser minder. Mijn moeder maakte het bedrag over wat openstond bij de bank. Ik loste het af en toen zag ik het staan: persoonlijke lening €0,-. Weg waren opeens de enorme rentes, het grote bedrag wat mij wekelijks in het gezicht staarden. Dit was ook de schuld waar ik de meeste rente over betaalde. Waar ik het meest wakker van lag, en die ik als eerste wilde aflossen. En nu was hij weg. Wat een heerlijk gevoel.

Ik heb het een beetje globaal uitgerekend en door mijn schuld eigenlijk te verschuiven van de bank naar mijn ouders bespaar ik tussen de €200 en €300, ervan uitgaande dat ik het bedrag dit jaar zou hebben afgelost. En geloof me ik geef die €200 liever uit aan mijn ouders om ze mee uit eten te nemen (wanneer het weer mag) dan dat ik het aan de bank geef.

Wat nu?

Nu verschuiven natuurlijk mijn prioriteiten. De bank hoeft niet meer afgelost te worden, maar wat dan wel? Nou zoals ik al eerder schreef ga ik eerst de kaartpot aflossen (kleinste schuld). Daarna ga ik eerst mijn ouders aflossen. Niet omdat ik daar rente over betaal, maar omdat zij met dit gebaar een behoorlijk deel van hun spaargeld hebben opgegeven. En toch ga je bij jezelf afvragen wat nou als de auto stuk gaat en ze hebben een nieuwe nodig? Dan zou ik mij enorm schuldig voelen wetende dat ik een schuld bij ze heb. Dus de focus is verschoven. Eerst ga ik mijn ouders aflossen zodat zij weer een heerlijke volle spaarrekening hebben.

Al met al is het hebben van schulden zwaar. Ik denk er bijna dagelijks aan en bij iedere aankoop moet ik met mijzelf in gesprek. Zoals gisteren. Ik had een lange werkdag, kwam thuis en had echt zo geen zin om te koken. Mijn voeten deden pijn en ik was moe. Ik pakte mijn telefoon en ging naar de site van mijn favoriete kebabzaak en in het winkelmandje zette ik een kapsalon met kip. Vervolgens ging ik naar de pagina om af te rekenen en ik keek naar het bedrag dat ik zou moeten betalen €11.25 waarvan het gerecht zelf €8.50, maar er kwamen bezorgkosten bij, een tasje, en omdat ik met ideal zou betalen ook nog eens wat extra. Ik keek naar het bedrag en zei tegen mijzelf: je bent harstikke gek. Dus besloot ik de website te verlaten.

Ik ben niet uitgebreid gaan koken, maar heb toch even snel iets makkelijks in elkaar geknutseld met ingrediënten die ik gewoon in huis had. Nu de dag erna zie ik het als een overwinning, gisteravond baalde ik nog wel een beetje dat ik gewoon niet zorgeloos iets te eten kan bestellen. Maar dat gevoel van overwinning.. dat weegt veel zwaarder en voelt veel beter!

Volgende week is de maand voorbij en ga ik met jullie delen hoeveel ik heb afgelost en waar ik mijn leefgeld aan uit heb gegeven!

Alle ”Mijn eigen schuld” Columns van Charina lezen? Dat doe je hier: Column: Mijn eigen schuld

Heb je zelf schulden? Lees hier 15 tips om je schulden af te lossen.

Op de hoogte blijven van nieuwe columns? Like ons op Facebook. Of volg Charina op Instagram.