Week 13 – Volwassen zijn is moeilijk…

Mijn eigen schuld

Column: Mijn Eigen Schuld

Over mijn persoonlijke schulden

Week 13 – Volwassen zijn is moeilijk…

Het is weer zondag, en dat betekent weer een nieuwe column van mij! Vorige week heb ik het met jullie gehad over een aantal vaste lasten van mij die erbij komen en/of stijgen in kosten. Deze week ga ik het hebben over het feit dat volwassen zijn moeilijk is. Misschien moet ik bij de bieb maar even kijken of er een boek is over hoe je het beste volwassen kan zijn en welke skills je sowieso nodig hebt.

Dood gaan we allemaal

Oké echt een leuk onderwerp is het niet, maar het is wel waar. Dood gaan we allemaal. En nu met nieuwe ziektes en manieren om eerder te overlijden dan je had gedacht is het verstandig om goed verzekerd te zijn. Ik begon erover na te denken toen mijn oma precies kon vertellen voor hoeveel ze verzekerd was en tot wanneer ze nog premie moest betalen. Ik begon zelf ook na te denken. Voor hoeveel geld ben ik eigenlijk verzekerd? Wordt het een gouden kist of een kartonnen doos? 

Ik begon met wat ik al wist. Mijn overlijdensverzekerd is ondergebracht bij Ardanta. Geen persoonlijke keuze. Tot je 18e ben je meeverzekerd met de polis van je ouders en toen ik 18 werd bleven mijn ouders eigenlijk betalen voor mijn premie. Dat veranderde in 2018 toen ik op mijzelf ging wonen. Mijn zusje woonde toen al samen met haar vriend in Leeuwarden en toen ik ook het nest ging verlaten besloten mijn ouders dat het tijd was om voor onze eigen begrafenis te betalen. Wij werden beide naar huis geroepen en kregen de opdracht om iemand te mailen met onze gegevens en vanaf dat moment zouden wij zelf gaan betalen. Ik deed dat en vanaf dat moment werd er elke maand €5,44 afgeschreven van mijn rekening. Verder heb ik er niet echt bij stil gestaan en er niet meer over na gedacht. Tot de opmerking van mijn oma.

Ik besloot om eens op de site van Ardanta te kijken om te zien of ik mijn polis kon bekijken. Ik wilde weten voor hoeveel geld ik was verzekerd. Nou mensen echt waar… Dat is best moeilijk. Ik probeerde in te loggen maar dit lukte niet. Ik klikte op wachtwoord vergeten, maar kreeg nooit een mail met een nieuw wachtwoord. Dus ik besloot te bellen. Na een kwartier in de wacht had ik iemand aan de telefoon. Zij stuurde mij via de mail een nieuw wachtwoord en ik vroeg of ze gelijk kon kijken voor hoeveel geld ik was verzekerd. Nou mensen hou je vast… Ik ben verzekerd voor €3500 nog wat. Dat wordt toch een kartonnen doos. Research toonde aan dat de gemiddelde begrafenis ongeveer €7500 kost, mits je gecremeerd wilt worden. Wil je begraven worden dan moet je uit gaan van €10 tot €12.000. 

Ik vroeg aan haar of zij mijn polis wilde aanpassen. Nou blijkbaar vroeg ik iets heel raars want blijkbaar kan dat niet zomaar. Ten eerste was ik verzekerd via een intermediair. Blijkbaar hebben mijn ouders zich verzekerd via een tussenpersoon en ik dus automatisch ook. Als er iets geld kost is het wel een tussenpersoon en ik ben goed in staat, met behulp van het internet, om zelf mijn verzekeringen te regelen.

Ook dat ging zomaar niet. Blijkbaar kan ik niet mijn huidige polis verhogen, maar moet ik een nieuwe polis afsluiten ernaast. Dan wordt er dus 2x per maand premie afgeschreven. Maar vertelde de vrouw dit moest ik doen via mijn intermediair. Dus ik leg uit dat ik die hele intermediair helemaal niet wil, en vroeg hoe ik ervan af kom. Een mailtje is blijkbaar alles wat nodig is. Daarna kan ik pas een tweede polis aanvragen en dan moet ik nog apart aanvragen of het bedrag in 1x van mijn rekening kan worden afgeschreven in plaats van 2x apart. 

Ik hang de telefoon op en begin aan mijn kruistocht.

Stap 1: Mail naar Ardanta dat ik van die tussenpersoon af wil. Gedaan.
Stap 2: Log in met het wachtwoord dat die mevrouw stuurde en ga op onderzoek uit hoe hoog mijn 2e polis zou moeten zijn. Kut. Het wachtwoord werkt niet. Nou dan maar een nieuw account aanmaken en op de post wachten met mijn nieuwe wachtwoord. Kan niet.. ik heb al een account. Maar dat stomme bedrijf stuurt mij geen wachtwoord dat werkt!!!!!!
Stap 3: Huis schoonmaken met muziek en volume op 100 en alle frustraties eruit boenen.
Stap 4: Nogmaals Ardanta bellen en vragen of ik een nieuw account kan aanmaken. Dit moet ik nog doen.

Mensen, volwassen zijn is echt moeilijk. Het gaat ook nooit in 1x goed en door onze ‘geweldige’ bureaucratie zijn er allerlei regeltjes en kleine letters die het leven niet makkelijker maken. Echt wat een gedoe om jezelf goed te verzekeren. 

Mijn kruistocht is dus nog niet voorbij en ik houd jullie op de hoogte van de vorderingen.

Who run the world? Girls!

Geweldig nummer vind ik dat. Van Beyonce. Ik luister het regelmatig als ik baal dat ik single ben, of dingen niet gedaan krijg (zoals nu wanneer ik niet zelf een verzekering kan verhogen). Ik leer iedere keer nieuwe dingen omdat ik nu eenmaal alleen woon, en als ik het niet doe, dan wordt het niet gedaan. Maar soms baal je gewoon. Dat moment dat je lamp het niet meer doet en je niet meer voor de televisie kan zitten zonder je ogen te verpesten. Oké, dan beginnen we nu aan de kruistocht van de kapotte lamp.

Stap 1: Haal de lamp eruit. Gedaan.
Stap 2: Doe er een nieuwe lamp in. Shit ik heb geen nieuwe lamp op voorraad. Naja dan maar eentje halen uit een lamp die ik nauwelijks gebruik. Ik schroef de lamp vast. Ik druk op de knop en… niks. Kut. Zijn alle lampen kapot? Ik doe de oude lamp in een andere lamp en ja hoor! Hij doet het gewoon nog.
Stap 3: Controleer of er geen stoppen zijn geslagen. Nop niet het geval.
Stap 4: Ga op zoek naar man die mij kan leren hoe ik de bedrading weer fiks. Gevonden! Papa komt zo meteen langs om te kijken of hij mijn lamp kan maken.
Stap 5: Luister naar het lied van Beyonce en ga je schamen.. Check.

Arghhh. Soms baal ik als ik dingen niet zelf kan doen en om hulp moet vragen. Vandaag ga ik goed opletten en kijken hoe het allemaal werkt. Dan kan ik het voortaan zelf doen als het weer gebeurd.

Volwassen zijn is echt moeilijk. Je moet zoveel dingen regelen, alles werkt constant tegen je, je moet constant nieuwe skills leren om überhaupt licht te hebben in huis. Maar ik blijf het volhouden en ik blijf leren. Alleen dan kun je echt volwassen worden.

Ook nog goed nieuws?

Je zal wel denken: ook nog goed nieuws Charina? Of alleen maar kruistochten deze week? Tuurlijk niet!

Ik heb nieuwe stoelen! Naja mijn ouders hebben nieuwe stoelen. Dat betekent dat mijn nieuwe stoelen, de oude stoelen van mijn ouders zijn. Maar alsnog heb ik nieuwe stoelen. Mijn vorige heb ik gratis weggegeven aan iemand die het kon gebruiken. Waarom heb ik ze niet verkocht? Mijn vorige stoelen heb ik gekregen van mijn tante. Zij ging verhuizen en had een nieuwe tafel met stoelen gekocht, ik mocht haar oude hebben. Maar dit ging wel gepaard met een belofte, mocht ik nieuwe stoelen/tafel kopen, dan moet ik deze ook weer weggeven en er geen geld voor vragen. Zo help ik de volgende weer.

En ik moet zeggen het gaf veel voldoening. Deze mevrouw vertelde mij dat ze weinig geld had en al lang zocht naar stoelen. Kort na het ophalen kreeg ik een foto van deze mevrouw met haar nieuwe stoelen aan haar tafel. Ik had deze vrouw helemaal blij gemaakt.

En daarnaast kreeg ik donderdag een mailtje van het stembureau. Of ik even een foto van mijn bankpas kon mailen, zodat ze konden verifiëren of het rekeningnummer klopte. Zodra de foto binnen was zouden ze zo snel mogelijk de vergoeding overmaken. Yes! Dat natuurlijk gelijk gedaan, en nu met smart wachten op het geld dat ik gelijk weer kan aflossen!

Dat was het weer voor deze week. Hebben jullie nog tips & tricks? Ik hoor het graag! Laat het weten in de reacties. Tot volgende week.

Alle ”Mijn eigen schuld” Columns van Charina lezen? Dat doe je hier: Column: Mijn eigen schuld

Wil je zelf ook bezig met besparen? Lees hier tips om te besparen op je vaste lasten.

Op de hoogte blijven van nieuwe columns? Like ons op Facebook. Of volg Charina op Instagram.

3 reacties

  1. Hai, fijne column weer. Goed dat je dingen uitzoekt! Heb je voor jezelf al duidelijk hoe hoog die overlijdens uitkering moet zijn? En die is alleen voor je uitvaart? Kijk eens in de cao van je werk, gebruikelijk is dat je nabestaanden een uitkering van 3 maanden krijgen. Dat hoef je dan nu niet bij te verzekeren.

  2. Hier ging mijn uitvaartverzekering in rook op omdat het bedrijf failliet ging. Gelukkig heb ik het bedrag wat ik had ingelegd terug kunnen krijgen (koopsompolis) Ik ben ook op onderzoek uitgegaan en informeerde bij een uitvaartcentrum in de buurt naar de kosten in onze regio 5000/6000 is genoeg. Deze mevrouw attendeerde mij erop dat wanneer je genoeg zelfdiscipline hebt je net zo goed zelf kan sparen en een potje aan kan maken. Zij zei zelfs dat grotere bedrijven die uitvaartverzekeringen regelen er bij overlijden alles aan doen om het bedrag ook te gebruiken. Niet zo van: ach dit bedrag is over dat storten wij terug naar de familie. Daarbij is het vele malen goedkoper om de uitvaart vanuit huis of bijvoorbeeld een dorpshuis te houden. Het broodje, de koffie of de gevulde koek zijn bij een uitvaartcentrum minstens 2x zo duur.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.